Lysozyme
Lysozymen, ook wel muramidasen genoemd, zijn enzymen die de wand van een grampositieve bacterie aanvallen. Lysozyme is daarmee een antibacteriële afweer, aanwezig in het maag-darmkanaal en wordt afgescheiden door granulocyten, macrofagen, Paneth-cellen en Brunner's klieren, evenals normale coloncryptcellen.
De belangrijkste bron van fecaal lysozym zijn de intestinale granulocyten. Ze komen voor in slijmvliezen, traanvocht, bloed, speeksel, sperma en ze worden vaak gevonden in witte bloedcellen.
Indicatie
Lysozyme is nuttig bij de bepaling van ontstekingsactiviteit in de dikke darm in plaats van dunne darmaandoeningen. Een hogere concentratie lysozymen ontstaat bij chronische ontstekingen, zoals bij tuberculose en sarcoïdose. Ook bij celwoekeringen, zoals bij leukemie, ontstaan meer lysozymen.
Matige verhogingen in fecaal lysozyme worden gewoonlijk geassocieerd met significante overgroei van enteropathogenen zoals gist of dysbiotische bacteriën.
In vergelijking met een gezonde situatie worden duidelijk verhoogde niveaus van fecale lysozym gevonden bij dikke darmontstekingen zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa en andere niet maag-darmkanaal gerelateerde diarreeziekten.
Aanvullend onderzoek
Om darmontstekingen uit te sluiten, kunnen tevens de fecale parameters calprotectine en lactoferrine bepaald worden met de kwalitatieve ontstekingsscreening. Ook deze waarden zullen verhoogd zijn bij ontsteking.
Voorbeelduitslag
Referentiewaarde
